زگیل تناسلی در بارداری می تواند به یکی از نگرانی های مهم مادران باردار تبدیل گردد. به خاطر محدودیتهای مصرف دارویی که در دوران بارداری وجود دارد مدیریت برخی بیماری ها متفاوت تر یا سخت تر از حالت معمولی می گردد. ما در این مقاله به تاثیر و عوارض زگیل تناسلی در دوران بارداری و همچنین روشهای درمان و مدیریت آن خواهیم پرداخت.
علت بروز زگیل تناسلی در بارداری
زگیل تناسلی جزء عفونتهای مقاربتی محسوب می شود که توسط نوعی ویروس انسانی با نام اختصاری (HPV) ایجاد می گردد. این ویروس از طریق شریک جنسی فرد به او منتقل می شود. زگیل تناسلی از لحاظ ظاهری به شکل یک عارضه پوستی گوشتی تا تاول مانند ظاهر می گردد.
زگیل تناسلی در دوران بارداری به دلیل تغییرات هورمونی و همچنین تعدیل سیستم ایمنی بدن فرصت بیشتری برای ظهور و بروز پیدا می کند. تحت شرایط بارداری برخی از زگیل های تناسلی اندازه ای بیشتر از حالت معمولی به دست می آورند.
عوارض زگیل تناسلی در دوران بارداری
خوشبختانه در بیشتر موارد زگیل تناسلی در دوران بارداری خطر جدی برای جنین و مادر ایجاد نمی کند و با دستور پزشک و برخی اقدامات می توان این بیماری را به خوبی مدیریت کرد. با این وجود برخی از عوارض احتمالی زگیل تناسلی در بارداری به شرح زیر است:
- داشتن ادرار دردناک (اگر زگیل تناسلی بیش از حد بزرگ شود)
- خونریزی هنگام زایمان (زگیل تناسلی بزرگ)
- اجبار به سزارین به خاطر کاهش کشسانی دیواره واژن (اگر زگیل تناسلی روی دیواره واژن ایجاد شود)
- در موارد نادر ویروس می تواند جنین را آلوده نماید. در این حالت ممکن است نوزاد یک یا دو ماه بعد از تولد در دهان یا حلق خود دچار زگیل شود.
با این وجود شواهد نشان می دهد که زگیل تناسلی باعث سقط جنین یا مشکلات جدی در هنگام زایمان (در بیشتر موارد) نمی گردد. برای پیشگیری از عوارض احتمالی زگیل تناسلی به خصوص در حین زایمان بهتر است یک معاینه پزشکی داشته باشید. البته معاینات پزشکی برای کسانی که سابقه زگیل تناسلی دارند بسیار ضروری است تا در صورت لزوم اقدامات درمانی متناسب برای آنها صورت گیرد.
درمان زگیل تناسلی در بارداری
برای کاهش و محو زگیل تناسلی داروهای مختلفی در دسترس هستند. با این وجود بیشتر آنها را نمی توان برای درمان زگیل تناسلی در دوران بارداری استفاده نمود.
در صورت صلاحدید پزشک درمان زگیل تناسلی در دوران بارداری می تواند به صورت درمانهای موضعی پیگیری شود. درمانهای موضعی غالبا برای حذف زگیلهای تناسلی تجویز می گردند که پزشک احتمال می دهد در روند زایمان اختلال ایجاد می کنند. این درمانها شامل موارد زیر میگردند:
- برداشتن زگیل تناسلی با استفاده از لیزر: لیزر پرتوان دی اکسید کربن از روشهای نوین است که برای حذف بسیاری از عوارض پوستی مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به پیشرفت تکنولوژی امروزه کارایی این روش بسیار قابل قبول است. عوارض جانبی حذف با لیزر زگیل تناسلی می تواند شامل ایجاد اسکار و کمی درد باشد.
- برداشتن زگیل با استفاده از جراحی: معمولا از داروی بیهوشی در این روش استفاده می شود. بعد از عمل ممکن است مقداری درد تجربه نمایید.
- استفاده از نیتروژن مایع (حذف با انجماد): از عوارض جانبی این روش ایجاد تورم و درد است. ممکن است برای حذف کامل زگیل تناسلی نیاز به تکرار داشته باشد.
- الکتروکوتر: این روش نیز جزء روشهای درمانی نوین است و در آن از یک جریان الکتریکی کنترل شده و هدفمند برای سوزاندن زگیل استفاده می شود.
تمامی این روشهایی که برای درمان زگیل تناسلی در دوران بارداری برشمردیم، درمانهای فیزیکی و موضعی محسوب می گردند و روی خود ویروس تاثیری ندارند.
تشخیص زگیل تناسلی
زگیلهای تناسلی خارجی می توانند به راحتی توسط متخصص و فقط با معاینه فیزیکی شناسایی و تشخیص داده شوند. اما شرایط تشخیص زگیلهای تناسلی داخلی (مانند زگیلهای تناسلی داخل واژن) قدری پیچیده تر می باشد. این زگیلهای تناسلی برای تشخیص به آزمایشات بیشتری نیاز دارند از جمله:
- پاپ تست
- آزمایش خون
- بیوپسی
- تست HPV
به طور کلی زگیلهای تناسلی به صورت تکی یا گروهی می توانند در محلهای زیر ایجاد شوند:
- داخل واژن
- اطراف مقعد
- روی پوست بین اندام تناسلی و مقعد (پرینه)
از لحاظ ظاهری زگیلهای تناسلی می توانند سفت یا نرم و به رنگ قرمز، سفید، همرنگ پوست یا کمی تیره تر از پوست اطراف خود باشند. در هر حال تشخیص قطعی باید توسط پزشک صورت گیرد.
نتیجه گیری
مدیریت و درمان زگیل تناسلی در دوران بارداری به دلیل منع مصرف دارویی متفاوت از شرایط معمولی است. به توجه به اینکه در بیشتر موارد زگیل تناسلی خطری را متوجه مادر و جنین نمی کند می تواند بدون درمان باقی بماند. با این وجود در برخی شرایط مثلا اندازه بزرگ زگیل تناسلی یا موقعیت آن پزشک ممکن است دستور به حذف زگیل با روشهایی مثل جراحی یا لیزر درمانی دهد.