تمام راه های انتقال زگیل تناسلی

تمام راه های انتقال زگیل تناسلی چه از طریق روابط جنسی و چه از طریق تماس غیر جنسی در اینجا توضیح داده شده است. عفونت های مقاربتی (STI) جزء بیماری های بسیار شایع در جوامع انسانی محسوب می گردد. برخی از این بیماری ها واقعا عوارض جدی ندارند. یکی از این بیماری ها زگیل تناسلی است. انتقال زگیل تناسلی از راههای مختلفی می تواند صورت گیرد. دانستن این راهها می تواند در پیشگیری از این بیماری تا حد زیادی موثر باشد. ما در این مقاله تمام راه های انتقال زگیل تناسلی را مورد بررسی قرار می دهیم و اقداماتی را برای پیشگیری موثر به شما پیشنهاد می دهیم.

انتقال زگیل تناسلی از فرد آلوده به ویروس به فرد سالم فقط محدود به نوع خاصی از رابطه جنسی نمی گردد، بلکه مراودات مختلف جنسی می توانند موجب انتقال بیماری گردند. تمام راه های انتقال زگیل تناسلی شامل موارد زیر میگردد:

تماس جنسی مستقیم (Intercourse)

• رابطه آنال (مقعدی)
• رابطه واژینال

این نوع انتقال زگیل تناسلی ربطی به جنسیت شما ندارد. در صورت مبتلا بودن شریک جنسی شما به این بیماری شما نیز در خطر مبتلا شدن هستید.

لمس اندام تناسلی

تماس پوست با پوست (اندامهای جنسی) حتی بدون انزال و رابطه جنسی کامل می تواند موجب انتقال زگیل تناسلی گردد.

رابطه جنسی دهانی

رابطه جنسی دهانی نیز می تواند موجب انتقال زگیل تناسلی بین هر دو طرف گردد. مخصوصا کسانی که دارای زگیل تناسلی در دهان، روی لبها یا زبان هستند می توانند به شدت منتقل کننده این بیماری باشند.

بوسیدن

برخی مطالعات مدعی هستند که بوسیدن عمیق میتواند راهی برای انتقال ویروس باشد اما تاکنون ثابت نشده است.

استفاده از وسایل جنسی آلوده

استفاده از وسایل جنسی ضدعفونی نشده بلافاصله پس از استفاده شخص آلوده میتواند منجر به انتقال زگیل تناسلی گردد.

نکته بسیار مهمی که در مورد انتقال زگیل تناسلی باید بدانید این است که ممکن است شریک شما ویروس عامل ایجاد کننده زگیل تناسلی را داشته باشد اما خود به زگیل تناسلی مبتلا نشود. در مقابل شما ویروس را از او دریافت کنید و مبتلا به زگیل تناسلی گردید.

راههای انتقال غیر جنسی زگیل تناسلی

غیر از راههای جنسی، انتقال ویروس عامل زگیل تناسلی می تواند به صورتهای زیر نیز رخ دهد:

انتقال از طریق جفت

هر چند که بسیار نادر است اما مشاهده شده که در مادران آلوده، ویروس از طریق جفت خود را به جنین در حال  رشد رسانده است.

 انتقال پری ناتال

هنگام وضع حمل و گذر جنین از کانال زایمان ویروس می تواند نوزاد را آلوده نماید. نوزاد آلوده ممکن است در دهان یا حتی دستگاه تنفسی دچار زگیل گردد.

تلقیح خودکار (Auto-inoculation)

در این حالت فرد آلوده به زگیل تناسلی به صورت ناخواسته با دستکاری زگیل ویروس را به دهان خود منتقل می کند. این کار امکان انتقال ویروس به سایر افراد را افزایش می دهد.

انتقال زگیل تناسلی از راه سرویس بهداشتی و استخر!؟

مطالعات علمی مختلف تاکنون شواهدی که نشان دهد استفاده از سرویس بهداشتی فرنگی منجر به انتقال ویروس HPV میگردد پیدا نکرده اند. برای مثال چندین مطالعه که به شناسایی DNA ویروس روی بخش های مختلف توالت پرداخته اند نتوانسته اند حضور ویروس HPV را ثابت کنند.

به همین ترتیب انتقال زگیل تناسلی در فضاهایی مانند استخر عمومی (شنا کردن با فرد آلوده) صورت نمی گیرد.

انتقال فومیت زگیل تناسلی

انتقال فومیت به این معنی است که عامل بیماری از شخص آلوده به یک شی (مثلا حوله) انتقال میابد و سپس از شی به فرد سالم. این روش در مورد انتقال زگیل تناسلی تا به حال ثابت نشده است. هر چند که حضور ویروس روی برخی وسایل پزشکی بیمارستانی خاص (مثل دستگاه سونوگرافی واژینال) ثبت شده است، اما با توجه به ضدعفونی کردن این وسایل ویروس امکان ماندگاری ندارد.

راه های جلوگیری از انتقال زگیل تناسلی

انجام اقدامات زیر تا حد زیادی می تواند مانع تمام راه های انتقال زگیل تناسلی گردد:

• استفاده از کاندوم و سد دندانی تا 70 درصد امکان جلوگیری دارد.
• پایبندی به خانواده و نداشتن رابطه جنسی پرخطر
• دریافت واکسن HPV
• انجام آزمایش در صورت مشکوک بودن
• گفتن به شریک جنسی در صورت آلوده بودن و انجام اقدامات درمانی

مدیریت و درمان زگیل تناسلی

برای از بین بردن زگیل های تناسلی کوچک می توان از داروهای موضعی مانند پودوفیلوتوکسین (Podophyllotoxin)، ایمی کیمود (Imiquimod) و سینکاتچینز ها (Sinecatechins) استفاده نمود. با این وجود این داروها برای تمام زگیل های تناسلی مناسب نیستند. در این موارد می توان از روشهای زیر استفاده نمود:

• برداشتن با جراحی: در موارد خفیف از بی حسی موضعی استفاده میگردد. اما در صورت زگیل تناسلی گسترده ممکن است از بیهوشی استفاده شود.
• سرما درمانی (cryosurgery): از نیتروژن مایع برای خشک کردن و از بین بدن زگیل تناسلی استفاده می گردد.
• کوتریزاسیون الکتریکی: روشی موثر است اما موجب بروز جای زخم می گردد و به سطحی از بیهوشی نیاز دارد.
• لیرز زگیل تناسلی یا تبخیر لیزری (Laser vaporization): خونریزی کمتری ایجاد می کند. با این وجود هزینه درمانی بیشتری دارد.