شقاق مقعدی دارای جنبه های مختلفی است و چندین عامل می توانند در آن نقش داشته باشند. درمان شقاق با قرص می تواند در کنترل برخی از این عوامل بسیار موثر واقع شود. با این وجود میزان کارآمدی قرص ها در درمان شقاق وابسته به حاد یا مزمن بودن شقاق و همچنین رعایت چندین نکته در مورد سبک زندگی است.
به طور کلی شقاق دارای دو مرحله حاد و مزمن است. در مرحله حاد می توان با مصرف دارو و تغییر سبک زندگی بیماری را درمان کرد. اما درمان شقاق با قرص برای مرحله مزمن این بیماری موثر نیست و نیاز به درمان های تخصصی تری مانند جراحی دارد.
علاوه بر این برای تاثیرگذاری درمان شقاق با قرص بیمار باید تغییراتی را در رژیم غذایی و سبک زندگی خود ایجاد نماید و تنها با مصرف دارو و قرص نمی توان به بهبودی کامل رسید. با در نظر گرفتن این چند نکته به موضوع درمان شقاق با قرص می پردازیم.
بروز درد در ناحیه مقعد از جمله علائم بارز شقاق مقعدی است که هنگام دفع مدفوع به اوج خود می رسد و برای مدتی ادامه می یابد. در این زمینه می توان از برخی قرص های مسکن مانند استامینوفن و ایبوپروفن استفاده نمود. البته این دست از قرص ها بیشتر برای درد و کسالت عمومی بیماری خوب هستند. برای درد شدید بهتر است از مسکن های موضعی مانند پماد لیدوکائین استفاده شود.
یبوست و خشکی مدفوع از عوامل اصلی ایجاد شقاق و همچنین مزمن شدن شقاق هستند چرا که با تازه سازی زخم مانع بهبودی آن می شوند. در این زمینه می توان از قرص ها و داروهای ضد یبوست و نرم کننده مدفوع استفاده نمود. مصرف بیشتر سبزیجات و میوه ها به همراه نوشیدن مایعات سالم نیز تا حد زیادی می توانند در برطرف کردن یبوست و خشکی مدفوع موثر واقع شوند.
با ایجاد شقاق مقعدی یک اتفاق مهم دیگر نیز می افتد و آن اسپاسم غیر طبیعی عضله اسفنکتر داخلی مقعد است. این اسپاسم ضمن تشدید درد مانع بهبودی زخم نیز می شود چرا که هم جریان خون رسانی را تضعیف می‌کند و هم فشار مضاعفی به زخم وارد می‌کند.
قرص نیفدیپین و دیلتیازم برای شل کردن عضله اسفنکتر مقعدی و افزایش خونرسانی موثر هستند. با این وجود توصیه می شود برای جلوگیری از عوارض جانبی ناخواسته با دستور پزشک مصرف شوند یا از فرم موضعی آنها استفاده گردد.
بخشی از درمان شقاق با قرص اختصاص به کنترل عفونت دارد. زخم شقاق مقعدی به شدت در معرض عفونی شدن است. عفونت مانع بهبودی زخم می‌گردد و می تواند موجب آسیب بافت شود. در نتیجه در صورت بروز نیاز به درمان فوری دارد. برای کنترل عفونت می توان از قرص های آنتی بیوتیکی مانند سفیکسیم، سفالکسین، سفادروکسیل، مترونیدازول و … استفاده نمود. به علاوه مصرف آنتی بیوتیک می تواند التهاب و تورم موجود در محل شقاق مقعدی را کاهش دهد.
هرچند که مصرف آنتی بیوتیک به شکل خوراکی توصیه نمی شود. زیرا آنتی بیوتیک منجر به بروز مشکلات گوارشی و کم آبی می شود. همین امر موجب تغییر شکل مدفوع و یبوست می شود که خود تشدید کننده زخم شقاق می باشد. اگر مجبور هستید که از آنتی بیوتیک به شکل خوراکی استفاده کنید حتما مقدار آب و فیبر مصرفی را افزایش دهید.
استفاده از قرص برای شقاق شامل داروهای گیاهی نیز می شود. در حال حاضر چندین نوع قرص گیاهی در بازار وجود دارد که برای بیماری های عروقی مفید هستند. این قرص ها دارای خواص ضد التهابی، ضد درد و ضد ورم می باشند. روهمورین و ونوویتال نیز از این دست قرص های گیاهی هستند که برای درمان شقاق غیر مزمن نیز توصیه شده اند.
همچنین استفاده از قرص های سبزیجات و فیبر برای بیمارانی که امکان استفاده از میوه و سبزیجات تازه را ندارند می تواند بسیار کمک کننده باشد.
شقاق مقعدی در مراحل ابتدایی وضعیت پیچیده ای نیست و با اقدامات مناسب درمانی و به موقع می توان آن را رفع کرد. درمان شقاق با قرص برای کنترل برخی از عوامل درگیر در این بیماری مفید می باشد. با این وجود بهتر است درمان شقاق تحت نظر یک پزشک انجام شود. چرا که اگر شقاق از وضعیت حاد به مزمن پیشرفت کند درمان آن بسیار سخت و پرهزینه می‌گردد و در برخی موارد می‌تواند منجر به بی‌اختیاری شود.
شقاق و فیستول مقعدی هر دو وضعیت هایی هستند که موجب درد و ناراحتی در…
یکی از روش های درمانی که برای بهبود شقاق این روزها بسیار مطرح می شود…
در مراحل ابتدایی شقاق که وضعیت زخم یا پارگی وخیم نشده است می توان از…
در این مطلب می‌خواهیم آخرین اطلاعات موجود درباره درمان گیاهی و سنتی شقاق را بررسی…
یکی از رایج ترین روش های درمانی شقاق مقعدی استفاده از عسل است. به خصوص…
شقاق و هموروئید هر دو از بیماری های رایج ناحیه مقعد هستند. این دو بیماری…