شرح انواع عمل جراحی بواسیر
یکی از گزینه های درمانی بواسیر عمل جراحی بواسیر است که برای برخی از بیماران تجویز می گردد. در حال حاضر تکنیک های جراحی بواسیر نسبت به گذشته پیشرفت های زیادی داشته اند. با توجه به شرایط بیمار و نتیجه بخش نبودن درمان های غیر تهاجمی، جراحی به عنوان آخرین خط درمانی بواسیر توصیه می گردد. در ادامه به انواع تکنیک های جراحی بواسیر و همچنین مزایا و عوارض آنها می پردازیم.
در این مطلب موضوعات زیر را مطالعه خواهید کرد:
بواسیر چیست؟
بواسیر به شکل یک زائده بافتی نرم با رگ های متورم ظاهر می گردد. بافت هموروئیدی می تواند در قسمت خارجی مقعد (بواسیر خارجی) یا داخل (بواسیر داخلی) آن ایجاد گردد. هدف از عمل جراحی بواسیر حذف این بافت های هموروئیدی و یا حداقل کوچک کردن آنها است.
عمل جراحی بواسیر
عمل جراحی بواسیر غالبا بعد از نتیجه بخش نبودن درمان های خط اول که شامل درمان های دارویی (موضعی و سیستمیک) و همچنین اصلاح سبک زندگی میشود توصیه می گردد. از جمله تکنیک های جراحی بواسیر می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- هموروئیدکتومی
- هموروئیدکتومی منگنه
- بستن شریان هموروئیدی با تکنیک HAL-RAR
- جراحی بواسیر با لیزر
هموروئیدکتومی
در جراحی بواسیر تکنیک هموروئیدکتومی یک روش کلاسیک محسوب می گردد که جراح طی آن اقدام به برش و برداشتن بافت هموروئیدی می کند. برای انجام این عمل از بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی استفاده می شود. در بیشتر موارد نیاز به بستری پس از عمل هموروئیدکتومی وجود ندارد و فرد در همان روز ترخیص گردد.
جراحی بواسیر با تکنیک هموروئیدکتومی با وجود برخی عوارض جانبی غالبا بسیار نتیجه بخش است و می تواند برای درمان هموروئید داخلی و هموروئید خارجی به کار رود. این تکنیک به دو صورت روباز و زخم بسته اجرا می گردد. هموروئیدکتومی بسته در 95 درصد مواقع موفقیت آمیز است. اگر عمل جراحی بواسیر با متد هموروئیدکتومی با تیغ جراحی یا کوتر انجام شود متخصص برای جلوگیری از عفونت بعد از جراحی آنتی بیوتیک تجویز می کند. اما اگر این روش درمانی با لیزر پرتوان دی اکسید کربن انجام شود دیگر نیازی به مصرف آنتی بیوتیک نیست و خطر بروز عفونت بعد از عمل بواسیر نزدیک به صفر خواهد بود.
از جمله عوارض هموروئیدکتومی می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- درد
- خونریزی تاخیری
- احتباس ادرار
- عفونت مجاری ادراری
- نهفتگی مدفوع
- عفونت
- شکستگی زخم
- بی اختیاری مدفوع
- تنگی مقعد
جراحی بواسیر یا هموروئید با استاپلر (منگنه)
جراحی بواسیر با روش استاپلر برای بواسیر داخلی که دچار پرولاپس از نوع درجه 3 و 4 است استفاده می شود. این روش می تواند با اختلال در جریان خون تغذیه کننده بافت هموروئیدی باعث تضعیف آن شود. بیشتر عوارض تکنیک جراحی استاپلر شبیه به هموروئیدکتومی استاندارد است. عفونت بعد از این جراحی معمولا زیاد است و دوره نقاهت طولانی و احتمال بازگشت آن وجود دارد.
جراحی بواسیر با لیزر
جراحی بواسیر با لیزر جزء درمان های نوین و بسیار موثر است که از آن می توان برای درمان بواسیر در بسیاری از بیماران استفاده نمود. لیزر درمانی نسبت به سایر روش های جراحی دارای مزایای مختلفی است از جمله اینکه دهانه زخم را به طور موثر و فوری می بند. بنابراین لیزر بواسیر احتمال ایجاد خونریزی و عفونت بعد جراحی را به شدت کاهش می دهد. همچنین درمان بواسیر با لیزر مراقبت های بعد از عمل کمتری دارد و زمان ریکاوری آن بسیار کوتاه می باشد.
بستن شریان هموروئیدی با تکنیک HAL-RAR
این تکنیک جراحی در دو مرحله انجام می گیرد. ابتدا با استفاده از یک حسگر خاص پزشک اقدام به شناسایی شریان اصلی تغذیه کننده بافت هموروئیدی می کند و آن را می بندد (HAL). بافت هموروئیدی با از دست دادن جریان خون تحلیل می رود. این مرحله مخصوصا برای بافت های هموروئیدی بزرگ که برداشتن مستقیم آنها می تواند عوارض جدی در پی داشته باشد بسیار مفید است. در مرحله دوم که چندین روز بعد از مرحله اول انجام میگیرد پزشک اقدام به ترمیم ناحیه رکتوآنال میکند (RAR).
از دیگر تکنیک های درمان بواسیر می توان به بستن باند لاستیکی (Banding)، اسکلروتراپی، انعقاد الکتریکی (Electrocoagulation) و … اشاره نمود.
مراقبت های بعد از جراحی بواسیر
با توجه به نوع جراحی بواسیر انتخاب شده مراقبت های پس از عمل نیز می تواند تا حدی متفاوت باشد. اما به طورکلی درد هنگام دفع مدفوع از جمله عوارض رایج پس از عمل بواسیر است. مصرف مسکن ها با مشورت پزشک می تواند در این زمینه بسیار مفید باشد. همچنین تجویز مواد نرم کننده مدفوع نیز می تواند مانع فشار بیشتر به محل جراحی شده گردد. در نتیجه احتمال باز شدن زخم و عوارض ناشی از آن را کاهش می دهد. اصلاح سبک زندگی و رژیم غذایی با مصرف بیشتر مایعات و غذاهای دارای فیبر کافی به همه بیماران توصیه می گردد.
یکی از مهمترین مراقبت های بعد از جراحی بواسیر نشستن در لگن آب ولرم و یا سیتزبث می باشد. زیرا بعد از دفع مدفوع امکان باقی ماندن آلودگی در ناحیه زخم جراحی وجود دارد. استفاده از لگن آب ولرم باعث می شود که هم ناحیه تمیز شود و هم التهاب و سوزش بعد از دفع از بین برود.
چنانچه متخصص جراحی شما تشخیص بدهند که بعد از جراحی آنتی بیوتیک مصرف کنید دقت کنید که میزان مصرف آب آشامیدنی را افزایش دهید. همچنین مصرف شربت ملین یا پودر پیدرولاکس به منظور جلوگیری از یبوست ناشی از مصرف آنتی بیوتیک بسیار توصیه می شود.
سخن پایانی
عمل جراحی بواسیر برای بیمارانی که به روش های مانند دارو درمانی و اصلاح سبک زندگی پاسخ نمی دهند توصیه می شود. جراحی بواسیر دارای تکنیک های مختلفی است که با توجه به امکانات موجود و وضعیت بیمار باید انتخاب شود.
منابع:
